Groei

Groei zit soms in kleine dingen. Zo klein dat je het zelf niet eens ziet. Dan heb je iemand anders nodig om je dit duidelijk te maken.

Zo besefte ik vanmorgen dat mijn emoties soms alle kanten op gaan. Van ontspannen en vrolijk, naar zorgen en frustratie, naar enthousiasme en vervolgens verdriet. Dit alles in een paar minuten. Emoties mogen er zijn van mij, hoe vervelend en heftig ze soms ook zijn. En toch kan ik me daar dan soms druk om maken. Ben ik wel helemaal lekker? Dat alles in zo’n rotgang voorbij kan komen? Ik word er soms zo moe van.

Ben ik gek? Heb ik toch een stoornis of zo? Is dit wel normaal?

Tja, wat is normaal?

Ik besprak mijn zorgen over al die gevoelens met mijn man. Wat hij zei… Daar schrok ik van, het bracht me met 2 benen op de grond én het zorgde voor instant geruststelling en ook wel trots.

“Schatje, als je gaat kijken naar de afgelopen  4-6 jaar, zie je waar je vandaan komt en hoeveel je gegroeid bent?”

Ehm… nee…

4-6 jaar geleden was ik eigenlijk depressief. Ik slikte af en aan anti-depressiva, ging naar een psychologe, enz. “Het was soms weken wachten tot je een goed moment had,” gaf hij aan. Is dat echt zo? Wow…

Wat is er 4 jaar geleden gebeurd? Toen heb ik een eerste afspraak gemaakt met een energetisch coach. Zij heeft met mij een gidsontmoeting en regressie-sessie gedaan. Ineens was er ruimte voor ‘meer’, voor ‘groei’. Ik kwam thuis in mijn spirituele wereld. Dat was zo’n fijne ervaring, ondanks dat het ook een heftige ervaring was.

Vanaf dat moment was er geen weg terug. Die kant van mezelf mocht (moest!) ik ontdekken. Ik ben van alles gaan doen: sessies bij haar, opleidingen, cursussen, reizen (energetisch), cacao bliss, trajecten, enz. Ondertussen ook bij andere mensen retreats gedaan. Stapje voor stapje kwam (kom) ik dichter bij mezelf. En nu?

“Schatje, van 90% down en 10% fijne momentjes 4 jaar geleden, zit je nu op 90% fijne momentjes 10% down, zie je dat zelf niet?”

Ehm… nee…

Tja, ik zit er middenin, ik voel het allemaal, dan is het lastig uitzoomen. Helemaal als ik in die 10% zit. Fijn dat iemand die zo naast je staat dit wel ziet.

100% fijne momentjes dat hoeft niet, zo zit het leven ook niet in elkaar. Het leven hier op aarde bestaat uit ‘dualiteit’: up en down, fijn en ellende, mooi en lelijk, enz. En zelfs dit zijn oordelen, het is maar wat je brein er van maakt. Bizar eigenlijk, ons brein.

Dus misschien is het zo ook wel gewoon goed! En mag ik mezelf er bewuster van worden dat het 90% van de tijd goed gaat. Iets met een ijsberg in het water, er mag meer zicht komen op wat er onder water zit en wat dus ook goed is! Bewustwording! Dat is wat er nog meer mag komen! Als ik me namelijk bewust word van die 90%, dan wordt die 10% een stuk makkelijker om mee om te gaan!

Dus we blijven lekker bezig, met een coach, met energetisch werk, met mijn persoonlijke ontwikkeling, met mijn groei en ontwikkeling. We blijven bezig met de mooie momenten (en die zijn er veeeeeeeel!!!) en de minder mooie momenten (die mogen er ook zijn!).